Angielski alfabetSpellingPodczas literowania wyrazów (ang. spelling) należy pamiętać, że te same litery nazywamy inaczej niż w języku polskim. Z kolei wiedza o tym, jak brzmią poszczególne głoski, ułatwi ci wymowę (pronunciationprəˌnʌnsɪˈeɪʃən) całych wyrazów.Zaczniemy od nauki literowania:
a
eɪ
h
eɪtʃ
o
ɔʊ
v
viː
b
biː
i
aɪ
p
piː
w
dʌbljuː
c
siː
j
dʒeɪ
q
kjuː
x
ex
d
diː
k
keɪ
r
ɑː
y
waɪ
e
iː
l
el
s
es
z
zed
f
ef
m
em
t
tiː
g
dʒiː
n
en
u
juː
Zwróć uwagę na różnicę między W, tzw. “podwójnym U” - dʌbl juː – a Vviː.Uwaga, w wariancie amerykańskim literę Z przeczytamy jako ziː!Uwaga: różnice między brytyjską i amerykańską odmianą angielskiego widoczne są nie tylko w zasadach literowania czy wymowie, ale także na poziomie słownictwa. Najważniejsze z nich omówimy później.Wymowa znaków specjalnychAlfabet IPA - International Phonetic Alphabet – służy do zapisu wymowy obcych głosek. Jego znaki wymawiamy następująco:
ŋ
tylnojęzykowe “n”, jak w wyrazach “bank”, “Anglia”
θ
bezdźwięczne “th”; wymawiamy głoskę “S”, delikatnie wsuwając czubek języka między zęby, np. (“think”)
ð
dźwięczne “th”; wymawiamy krótko głoskę “T”, delikatnie wsuwając język między zęby, np. (“this”)
ɜ
długa samogłoska, zbliżona do “e” (jak przy wahaniu)
æ
otwarte “e” - dźwięk między polskim “a” i “e”
w
dźwięk zbliżony do polskiego “ł”
i
dźwięk zbliżony do polskiego “i”
ɪ
dźwięk między polskim “i” a “y”
ɒ
długie “o”, wymawiane z silnie zaokrąglonymi, przymkniętymi wargami
ʊ
dźwięk zbliżony do niewyraźnego polskiego “u”
ʌ
wymawiane jak polskie “a”.
ʃ
dźwięk między polskim “sz” a “ś”
tʃ
dźwięk między polskim “cz” a “ć”
ʒ
dźwięk między polskim “ż” a “ź”
ː
sygnał, że daną głoskę należy wymówić dłużej
Jeśli dana litera występuje w wyrazie dwa razy pod rząd wymówimy ją jako doubleˈdʌbəl (podwójne) + nazwa. Np. przeliterowany rzeczownik Tennessee będzie brzmiał: tiː - iː - doubleεn - iː - doubleεs - doubleiː.
Zapamiętaj zwrot: Can you spell it for me? - Czy może pan(i) to przeliterować?