Pronunciation

Wymowa w języku angielskim W języku angielskim większość wyrazów wymawiamy inaczej, niż piszemy. Uwaga! Liczy się nie tylko brzmienie poszczególnych głosek, ale także otoczenie, w jakim występują. Oswajaj się z wymową przy nauce nowych wyrazów, staraj się też jak najczęściej słuchać języka mówionego. Zasady wymowy dotyczą także grup liter, które pojawiają się w większości angielskich wyrazów. Poniżej garść przykładów:
ee wymawiamy jako (feel, beer, meet, feet)
eam wymawiamy jako iːm (beam, cream, seam, stream)
ear wymawiamy jako ɪə (ear, fear, near, hear)
eat wymawiamy jako iːt (beat, wheat, seat, meat)
oo wymawiamy jako ʊ (book, wood, hood, look, foot)
sh wymawiamy jako ʃ (she, ship, shall, should, cash, fashion, push)
sion wymawiamy jako ʒən (illusion, television, fusion)
ssion wymawiamy jako ʃən (admission, permission, passion, concession)
tion wymawiamy jako ʃən (information, nation, station)
ew na końcu wyrazu wymawiamy jako (crew, chew, few, brew, view)
ch wymawiamy jako (check, rich, achieve, choose)
ake (gł. na końcu wyrazu) wymawiamy jako eɪk (make, take, bake, brake, shake)
Uwaga na wyjątki! Należą do nich choćby: blood blʌd, flood flʌd, school skuːl Wymowa głoski c zależy od jej otoczenia. Jeśli stoi przed e, i, y, wymawiamy ją miękko, jako s. W pozostałych przypadkach wymówimy ją twardo, jako k. Np. cut kʌt, cop kɒp, cat kæt, call kɔːl, cute kjuːt, luck lʌk ALE cease siːs, city sɪtɪ, dice daɪs, vacancy ˈveɪkənsɪ Również g przed e, i, y najczęściej wymawiamy miękko, jako . W pozostałych wypadkach wymówimy ją twardo, jako g. Zasada ta dotyczy także podwojonego gg. Np. go gəʊ, good gʊd, glad glæd, gut gʌt, bag bæg, beggar ˈbεgə ALE: gesture ˈdʒεstʃə, edge εdʒ, gel dʒεl, gin dʒɪn, gym dʒɪm Uwaga na szczególną wymowę g w wyrazach obcego pochodzenia, np. get gεt, give gɪv, girl gɜːl, gill gɪl Głoskę r wymawiamy inaczej niż w języku polskim – musimy unieść koniuszek języka w kierunku podniebienia. Uwaga na wymowę -er na końcu wyrazu. “R” jest nieme, wymówimy jedynie krótkie ə. Np. learner ˈlɜːnə, liter ˈliːtə, meter ˈmiːtə, matter ˈmætə, runner ˈrʌnə, better bεtə Jeśli głoska u stoi przed zbitką społgłoskową lub końcową spółgłoską wyrazu, wymówimy ją jako ʌ. Np. nut nʌt, but bʌt, cup kʌp, cut kʌt, must mʌst, dust dʌst, butter ˈbʌtə Jeśli u stoi między dwoma spółgłoskami, a po drugiej z nich następują samogłoska, wymówimy je zwykle jako lub juː. Np. acute əˈkjuːt; computer kəmˈpjuːtə; cure kjuːə; duty djuːtɪ; huge hjuːdʒ W pozostałych wypadkach wymowa u będzie zależała od pochodzenia wyrazu oraz innych czynników, których nie sposób jednak ująć w ogólne zasady, dlatego nie będziemy ich tutaj omawiać. absolute ˈæbsəˌluːt, about əˈbaʊt, further fɜːðə, student ˈstjuːdənt, study stʌdɪ

Pamiętaj, aby zwracać uwagę na wymowę. Brzmienie wielu angielskich wyrazów wydaje się Polakowi bardzo podobne, ale nie wymawia się ich tak samo. Mają także całkiem inne znaczenie. Uważaj przede wszystkim na różnicę pomiędzy otwartą głoską æ a zamkniętą głoską ε. Np. bad bæd (zły) - bed bεd (łóżko), land lænd (wylądować) - lend lεnd (pożyczyć), dad dæd (tata) - dead dεd (martwy), sand sænd (piasek) - send sεnd (wysłać), rat ræt (szczur) - red rεd (czerwony).