Pronunciation

Akcent w języku angielskim Akcent wyrazowy Akcent wyrazowy w języku angielskim jest swobodny, w zależności od słowa może zatem padać na różne sylaby. Najczęściej zaakcentujemy jednak pierwszą sylabę. Akcent główny oznaczamy apostrofem w górnym indeksie wyrazu, a słabszy akcent poboczny kreską w indeksie dolnym. Np. landlord ˈlændˌlɔːd, undecided ˌʌndɪˈsaɪdɪd, decompression ˌdiːkəmˈprεʃən Akcent zdaniowy Angielski jest dość melodyjnym językiem i posiada wyraźny akcent zdaniowy, który pozwala wyeksponować kluczowy element danej wypowiedzi. Szyk angielskiego zdania jest stosunkowo stały. Dzięki przesunięciu akcentu zdaniowego możemy podkreślić dane słowo, nie zmieniając jego pozycji w zdaniu. Niekiedy przesunięcie akcentu wpływa na szyk zdania w tłumaczeniu na język polski. Np. I'm not sitting on the bed. I'm lying on it.Ja nie siedzę na łóżku. Ja na nim leżę. I'm not lying on the bed. I'm lying on the floor.Nie na łóżku leżę, a na podłodze. Formy mocne i słabe Niektóre krótkie wyrazy, takie jak a, an, and, be, for, have mogą być wymawiane dwojako: jako formy mocne strong/stressed albo słabe unstressed. Form mocnych używamy przede wszystkim, kiedy dany wyraz stoi na początku zdania lub gdy chcemy go zaakcentować. W pozostałych wypadkach posłużymy się formami słabymi. a - (unstressed) ə (stressed) eɪ; an - (unstressed) ən (stressed) æn and - (unstressed) ənd (stressed) ænd are - (unstressed) ə (stressed) ɑː be - (unstressed) bɪ (stressed) biː but - (unstressed) bət (stressed) bʌt can - (unstressed) kən (stressed) kæn do - (unstressed) də or dʊ (stressed) duː for - (unstressed) fə (stressed) fɔː have - (unstressed) həv (stressed) hæv her - (unstressed) hə or ə (stressed) hɜː of - (unstressed) əv (stressed) ɒv