Communication

Narodowość Nazwy narodowości w języku francuskim zalicza się do przymiotników, dlatego pisze się je małą literą. Formy wyrażające narodowość są takie same jak formy przymiotników. !!* Píšeme tedy malé začáteční písmeno, a to i po slovese être (být), kde čeština použije podstatné jméno s velkým písmenem (Francouz ap.). Je m'appelle Didier et je suis français.Nazywam się Didier i jestem Francuzem. Vous êtes américaine ?Jest pani Amerykanką? Nationalité : russeNarodowość: rosyjska Natomiast nazwy mieszkańców państw piszemy wielką literą. Les Néerlandais sont gentils.Holendrzy są mili. C'est une Italienne.Ona jest Włoszką. po c'est następuje rzeczownik z rodzajnikiem, nie przymiotnik
Pays... C'est un... Il est... Elle est...
France Français français française
Belgique Belge belge belge
Suisse Suisse suisse suisse
Canada Canadien canadien canadienne
États-Unis Américain américain américaine
Angleterre Anglais anglais anglaise
Allemagne Allemand allemand allemande
Espagne Espagnol espagnol espagnole
Italie Italien italien italienne
Russie Russe russe russe
Pays-Bas Néerlandais néerlandais néerlandaise
République tchèque Tchèque tchèque tchèque
Slovaquie Slovaque slovaque slovaque
Pologne Polonais polonais polonaise
Hongrie Hongrois hongrois hongroise
Roumanie Roumain roumain roumaine
Slovénie Slovène slovène slovène
Croatie Croate croate croate
Serbie Serbe serbe serbe
Formy w liczbie mnogiej i rodzaju żeńskim tworzymy zgodnie z ogólnymi zasadami dotyczącymi przymiotników. W liczbie mnogiej dodajemy więc końcówkę -s, jeśli nazwa narodowość w liczbie pojedynczej nie kończy się na tę spółgłoskę. Podobnie w rodzaju żeńskim nie dodajemy -e, jeśli forma w rodzaju męskim kończy się na tę samogłoskę. Les Allemands sont polis.Niemcy są uprzejmi. Les Espagnoles sont belles.Hiszpanki są piękne. Zwróć uwagę, że w języku francuskim nie istnieje rozróżnienie na narodość i obywatelstwo. Oba te wyrazy wyraża się za pomocą słowa nationalité.
Zawody - Vous travaillez comme informaticienne ? - Non, je suis médecin. Przy podawaniu zawodów nie używamy rodzajnika, którym zwykle opatrzone są rzeczowniki w języku francuskim. Wyjątek stanowi fraza c'est (to jest), po której następuje rodzajnik. C'est un technicien.To jest technik.
Il est... Elle est...
assistant asistent assistante asystentka
directeur dyrektor directrice dyrektor
économiste ekonomista économiste ekonomistka
étudiant student étudiante studentka
infirmier pielęgniarz infirmière pielęgniarka
informaticien informatyk informaticienne informatyk
médecin lekarz médecin lekarka
professeur profesor professeur(e) profesor
technicien technik technicienne technik
Kilka zawodów nie ma formy rodzaju żeńskiego i występuje wyłącznie w rodzaju męskim, np. lekarka to un médecin (podobnie jak w języku polskim mówimy: Ona jest dyrektorem/informatykiem/profestorem/technikiem). W języku francuskim formy żeńskie stosuje się coraz częściej, np. une professeure.
Konstrukcje czasownikowe Podobnie jak w języku polskim, również w języky francuskim po czasowniku albo następuje !!* přídavné nebo podstatné jméno (mówimy wówczas o dopełnieniu bliższym), albo przyimek (np. przyimek à, mówimy wówczas o dopełnieniu dalszym). aimer qqn/qqch lubić kogoś/coś J'aime les Canadiens.Lubię Kanadyjczyków. jouer à qqch grać w coś Tu joues à la pétanque ?Grasz w pétanque? prendre qqch wziąć coś, napić się czegoś, zjeść coś Tu prends un verre ?Napijesz się drinka? regarder qqch oglądać coś Elles regardent la télé.Oglądają telewizję.