epoka
époque f
Wyprzedził (swoją) epokę.
Il a devancé son temps/époque.
il a d(ə)vɑ̃se sɔ̃ tɑ̃/epɔk
To było epokowe wydarzenie.
C'est un événement qui a fait date.
setœ̃nevεnmɑ̃ ki a fε dat
człowiek epoki kamiennej/brązu
homme de l'âge de la pierre/du bronze
ɔm də lɑʒ də la pjεʀ/dy bʀɔ̃z
epoka lodowcowa
période glaciaire, âge de glace, ère de glace
peʀjɔd glasjεʀˌ ɑʒ də glasˌ εʀ də glas
epoka kamienia/brązu/żelaza
âge m de la pierre/du bronze/du fer
ɑʒ də la pjεʀ/dy bʀɔ̃z/dy fεʀ