krzyczeć

schreien

Nie krzycz!
Schrei nicht!
ʃrai nɪçt!
Przestań na mnie krzyczeć!
Hör auf, mich anzuschreien!
høːɐ aufˌ mɪç ˈantsuʃraiən!
Krzyczał z bólu.
Er hat vor Schmerz geschrien.
eːɐ hat foːɐ ʃmεrts gəˈʃriːn
Krzyknąłem na niego.
Ich habe ihn angeschrien.
ɪç ˈhaːbə iːn ˈangəʃriːn
Krzyczał na cały głos.
Er schrie sich die Lunge aus dem Leib.
eːɐ ʃriː zɪç diː ˈlʊŋə aus deːm laip