znać

kennen, (umieć) können, beherrschen

Nie znam drogi.
Ich kenne den Weg nicht.
ɪç ˈkεnə deːn veːk nɪçt
Znam go z widzenia/z imienia.
Ich kenne ihn vom Sehen/nur dem Namen nach.
ɪç ˈkεnə iːn fɔm ˈzeːən/nuːɐ deːm ˈnaːmən naːx
Jak długo już się znacie?
Wie lange kennt ihr euch schon?
viː ˈlaŋə kεnt iːɐ ɔyç ʃoːn?
Ile znasz języków?
Wie viele Sprachen beherrschst/kennst du?
viː ˈfiːlə ˈʃpraːxn bəˈhεrʃst/kεnst duː?
Przecież go znasz!
Du kennst ihn doch!
duː kεnst iːn dɔx!
Zna pan osobę o nazwisku Mouratidis?
Kennen Sie einen Mann namens Mouratidis?
ˈkεnən ziː ˈainən man ˈnaːməns ˈmuratidɪs?
Znam to na wylot.
Ich kenne es inwendig und auswendig.
ɪç ˈkεnə εs ˈɪnvεndɪç ʊnt ˈausvεndɪç
Dam panu/pani znać.
Ich gebe Ihnen Bescheid.
ɪç ˈgeːbə ˈiːnən bəˈʃait
Udawała, że mnie nie zna.
Sie hat sich zu mir überhaupt nicht bekannt.
ziː hat zɪç tsuː miːɐ yːbɐˈhaupt nɪçt bəˈkant
Nie znam go aż tak dobrze.
So gut kenne ich ihn nun auch wieder nicht.
zoː guːt ˈkεnə ɪç iːn nuːn aux ˈviːdɐ nɪçt
Zna to na pamięć.
Er kennt es auswendig.
eːɐ kεnt εs ˈausvεndɪç
Znam to jak własną kieszeń.
Das kenne ich wie meine Hosentasche., Ich kenne es wie meine Westentasche.
das ˈkεnə ɪç viː ˈmainə ˈhoːzntaʃəˌ ɪç ˈkεnə εs viː ˈmainə ˈvεstntaʃə
Nie zna umiaru.
Er kennt kein Maß.
eːɐ kεnt kain maːs
Dała mi znać, że...
Sie hat mir Bescheid gegeben, dass...
ziː hat miːɐ bəˈʃait gəˈgeːbnˌ das
znać swoje miejsce w szeregu (podporządkować się)
nicht aus der Reihe fallen
nɪçt aus deːɐ ˈraiə ˈfalən