płakać

weinen

Płakała ze szczęścia.
Sie weinte vor Glück.
ziː ˈvaintə foːɐ glʏk
Chciało mi się płakać.
Mir war nach Weinen zumute.
miːɐ vaːɐ naːx ˈvainən tsuˈmuːtə
Płakałam jak bóbr.
Ich habe wie ein Schlosshund geheult.
ɪç ˈhaːbə viː ain ˈʃlɔshʊnt gəˈhɔylt
Płakała rzewnymi łzami.
Sie hat bittere Tränen geweint.
ziː hat ˈbɪtərə ˈtrεːnən gəˈvaint
tyle co kot napłakał
nicht das Schwarze unterm Nagel
nɪçt das ˈʃvartsə ˈʊntɐm ˈnaːgl